EGO VE BENLİK
▫ Tahmini okuma süresi: 2 dakika ▫
Ego ben demektir ve İd(saf benlik) ve Üst benlik (süper ego) arasındaki dengeyi sağlayıcıdır. İd dediğimiz durdurulamaz ve anında olmasını istediğimiz istekler ve Üst benlik dediğimiz toplum tarafından toplum ne der? Yargılarımızın tam ortasında denge sağlayıcı mekanizma ve bölünmüş bir kişiliğin bir parçasıdır. İnsan bazen bunlarla çatışma haline girer. Bu üçünden birisi daha baskın gelir. Ve kazanır. Ego ayrıca güdüleri durdurmakla da ilgilidir. Aslında egomuzu da dozunda kullanırsak problemleri çözmede, daha öz güvenli olmada, kendimizi korumada vs. daha başarılı olabiliriz. Aksi halde egonun yüksek oranda olması kişiye zarar verir. Toplumca bilinen aslında egonun fazla olması hali süper egoya denk gelmektedir ve aslında hepsinin miktarını ayarladığınızda ve hatta egomuzu bile doğru ayarladığımızda benliğimiz için yararlıdır. Egonun az olması halinde ise süper ego bizi yener ve toplumun kurallarına göre hareket ederiz. Mesela farklı bir düşünceyi savunduğumuzda ego buna özgürlük der fakat süper ego ise topluma aykırısın der.
Ego çocukluktan beri benliğimizin temelinde hep yatmaktadır ve hep sinirli, kızgın bir çocuk gibi. Ego’yu yönetemememizin nedeni çocukluğumuzdan başlar eğer yeterince sevgi vs. görmediyseniz gerçek benliğin yerine geçer ve aşırı saldırganlık, kin nefret, zevk duylarıyla beslenerek gerçek benliğimizi ele geçirir. Hatta öyle ki bazen gerçek bir benliğimiz olduğunu bile aklımızdan çıkarırız. Bize yalan olan şeyleri doğruymuş gibi gösterebilir. Egoyu çok dinleme halinde kişi kendini hep diğerlerinden daha önde daha akıllı daha iyi daha güzel zanneder egonun fazla olması hali kişilik bozukluğuna kadar gider. Yönetilip kontrol altına alınmadığında hep iyi olanı destekler mesela ‘ayna ayna en iyi kim söyle bana der’ ve iyi olanın hep kendisi olduğunu duymak ister. Eğer yalnız kalıp onunla yüzleşemezsek sürü psikolojisine katılırız savaşlar, olaylar, kibirlenmeler, en iyisi benim olsun demeler hep gerçek benliğimizin doğal bir sonucu gibi gelir bize.
